Test w Forcie Solis – przygoda na burzliwym Marsie

W ostatnich latach w wielu miejscach zrezygnowano z systemu ocen, a przynajmniej w wielu miejscach nie ma już punktów na końcu artykułów – tak jest w felietonach PlayDome od ładnych kilku lat. Oczywiście z artykułów jasno wynika, czy dana produkcja jest dobra, czy nie (nawet piękna!), ale jednak na jakiej podstawie można to stwierdzić? Na przykład, jeśli dana gra ma ładną grafikę, ale nie może pokazać zbyt wiele pod względem rozgrywki, czy automatycznie będzie to zła gra, ponieważ bardziej przypomina film?

Cóż, możemy się także połączyć z naszym obiektem testów, ponieważ wprowadzenie z pewnością nie było przypadkowe. Fort Solis to twardy jak skała symulator chodzenia, ale bardzo wysokiej jakości. Gra oparta jest na silniku Unreal Engine 5.2, co jest bardzo oczywiste: wygląda bombastycznie. Zwłaszcza bohaterowie, ale nie tylko ich twarze, ale także ruchy i gesty – całe otoczenie jest całkowicie realistyczne. W dzisiejszych czasach oczywiście nie trzeba się tym koniecznie martwić, ale jest to raczej cecha produkcji z potrójnym A, a nie coś, czego można oczekiwać od nowo powstałego, niezależnego dewelopera (nawet jeśli istnieją wielu doświadczonych weteranów na pokładzie). Wizualnie mogę odnieść się tak naprawdę tylko do jednego, a mianowicie do zwykłego widoku vs. spowolnienia występowały nawet przy wyborze tego drugiego z trybów wydajności (test przeprowadzono na PlayStation 5). Daleko mi do przekroczenia granicy nieprzyjemności, ale właśnie dlatego tak pchnąłem tę grę, ponieważ już uznałem ją za mylącą z drugą (zgodnie z obietnicami zostanie to naprawione w patchu po wydaniu).

Podstawowa struktura tej historii może być nawet znajoma. Jesteśmy w niedalekiej przyszłości, kiedy Mars został już skolonizowany przez ludzkość, ale przynajmniej trwa wydobycie. Nasz bohater, Jack, jest w ostatnim dniu pracy przed wakacjami, kiedy zgodnie z prawem Murphy’ego z pobliskiej stacji – czyli Fort Solis – przychodzi wezwanie pomocy. Udaje się na miejsce, ale ponura czerwona planeta nie pokazuje swojego pięknego oblicza – szykuje się ponura megaburza. Nawet dotarcie do bazy jest utrudnione ze względu na jej całkowite zamknięcie i pogodę, jednak prawdziwe zaskoczenie pojawia się dopiero w środku, że jest ona zupełnie pusta. Stopniowo jednak na podstawie wskazówek można wywnioskować, że coś zdecydowanie jest nie tak.

Przepraszam za dość niejasny opis, ale jeśli już, to narracja to jedna z głównych zalet Fort Solis obok oprawy wizualnej, więc zdecydowanie nie chcę zestrzeliwać historii podzielonej na cztery rozdziały i zajmującej około 4-5 godzin czasu gry. Podobnie jak w przypadku chodzących symulatorów, wystarczy przedostać się z punktu A do B, potem do C i tak dalej. Oczywiście przeszukamy komputery w tych lokalizacjach i poskładamy wydarzenia z e-maili oraz wiadomości audio i wideo. Na szczęście mamy też na ramieniu (niezbyt) zminiaturyzowany gadżet, dzięki czemu możemy spojrzeć wstecz na wszystko, co już odkryliśmy, a mapa również znajduje się tutaj (co nie było dla mnie zbyt wygodne).

Zdarzają się też sporadyczne wydarzenia typu Quick Time, jednak większość z nich nie ma realnej stawki, co najwyżej to samo wydarzenie przebiega w nieco inny sposób (z wyjątkiem zakończenia gry, gdzie zakończeń jest kilka). A najważniejszą rzeczą, na którą należy zwrócić uwagę, jest poziom bezpieczeństwa poszczególnych drzwi, przez które możemy przejść tylko z odpowiednią kartą, więc nie zaszkodzi zapamiętać, gdzie mamy wrócić później, gdzie nie mogliśmy nie wejdź.

Skłamałbym, gdybym powiedział, że Fort Solis to gra roku i skłamałbym, gdybym powiedział, że to film roku. Żadne z nich nie jest prawdziwe, historia nie jest wybitna, ale została wyprodukowana w tak wysokiej jakości sposób, że można się w niej zatracić. To przeżycie jak wtedy, gdy idziesz do kina w piątkowy wieczór i niekoniecznie chcesz filmu nagrodzonego Oscarem, tylko po to, żeby się trochę zabawić. Twórcy nie oszczędzali także na aktorach dubbingowych, zatrudnili profesjonalną ekipę, na czele której stoi Troy Baker. Gdyby nawet nie oszczędzili ucieczki, to może kliknąłbym z większą satysfakcją i z większą odwagą eksplorowałbym bazę, więc nawet gdybym miał jeszcze trochę cofnąć się, to raczej bym sobie odpuścił.

Egzemplarz testowy udostępnił wydawca gry.