Test myszy XPG Infarex M20 i zestawu słuchawkowego Emix H30 SE

Co to jest XPG? Podmarka dla graczy tajwańskiej technologii ADATA, pełna nazwa Xtreme Performance Gear. W ofercie znajdują się pamięci RAM, dyski SSD, myszy, klawiatury, słuchawki douszne i nagłowne – jest nawet karta microSD dla graczy, ale nie wiem do czego służy… Do testów otrzymałem dwa takie urządzenia: solidny zestaw słuchawkowy i przyzwoity uniwersalny rozmiar mysz. Zobaczmy, jak tworzą muzykę!

Mysz XPG Infarex M20 na szczęście jest cicha. 🙂 Tak czy siak, fajny, duży kawałek, bardziej pasuje dla osób z większymi preclami – łapką udało mi się nawet utrzymać blachę do pieczenia. Jego ergonomia jest pod tym względem znakomita, bardzo dobrze leży w dłoni; Mogę go polecić do chwytania dłonią lub pazurami. Co mnie zaskoczyło: nie ma oprogramowania, wszystko można ustawić na samej myszy. 6 przycisków ma stałe funkcje, podświetlenie RGB można jedynie włączać i wyłączać, dpi można ustawić na stałe na 400/800/1600/3200/5000 – i przy tym praktycznie wymieniłem quasi-niedogodności. Właściwie żadne z nich specjalnie mi nie przeszkadzało (choć fabryczna „zabawa światłem” jest dość przygnębiająca), naprawdę nie mogę się w to zaangażować. Bazując na kilkugodzinnej grze w Dooma i Overwatch mogę z całą pewnością stwierdzić, że jeśli ktoś szuka taniej, ale dokładnej i niezawodnej myszki i nie przeszkadza mu całkowity brak personalizacji, to w XPG Infarex znajdzie mysz swoich marzeń M20.

Słuchawki XPG Emix H30 SE są bardziej złożone. W podświetlanej na czerwono obudowie pracują membrany o średnicy 53 mm, komfort zapewnia poduszka z pianki memory oraz elastyczny pałąk. Noszenie go na dłuższą metę nie jest trudne ani męczące. Mikrofon można odłączyć, dzięki czemu nie przeszkadza, gdy nie jest używany. Kabel jest gruby i krępy – wydaje mi się, że jest trochę za sztywny, ale samo w sobie nie jest to problemem. Na pewno zaletą jest to, że nie ma na nim małego dzwonka, a oddzielną skrzynkę sterującą, za pomocą której możemy wygodnie sterować różnymi funkcjami, a nawet więcej: jeśli mamy głośnik, lepiej go podłączyć tutaj, ponieważ za pomocą przycisku możemy przełączać to, co się mówi: jest to słuchawka, a może jedno i drugie. Podłączany jest do maszyny za pomocą dwóch USB, ale dostajemy te dwa zarezerwowane porty z boku – miły gest. Sam zestaw słuchawkowy podłączamy do pudełka za pomocą dwóch wtyczek jack 3,5 mm i USB (ten ostatni jest chyba potrzebny tylko do oświetlenia); Trochę mi tego szkoda, bo trochę głupio jest podłączać go do telefonu czy konsoli: to tam zwisają końce kabla, których nie da się podłączyć.

Na razie wszystko jest w porządku i elegancko – ale co z tego? Niestety, tu wszystko krwawi… Zacznę od głośności. W systemie Windows 10 głośność można regulować w skali od 0 do 100 za pomocą dwóch. Przy 0 jest cicho, przy 2 jest trochę głośniej niż preferuję, powyżej 6 zaczyna krzyczeć – a skąd my jesteśmy ze 100… Ejnye! Z brzmienia też nie byłem zadowolony. Urządzenie audio nie stanie się graczem, jeśli bas zostanie wypchnięty kosztem reszty! Istnieją cztery gotowe dźwięki, ale żaden z nich nie jest prawdziwy. W grze praktycznie wszystko jest postawione na głowie, zwłaszcza bas, ale jest przynajmniej zrozumiała ilość środka i góry. Tryb filmowy jest chyba najlepszy: czystym też bym go nie nazwał, ale przynajmniej na tyle jest wydobyty z głębin, że nie zniekształca. Ustawienie mowy jest niezrozumiałe: jest tylko środek. Muzyka po prostu nie nadaje się do tego, do czego została stworzona: trochę głębokiej masy bulgocze, ale nie jest to przyjemne ani dla muzyki rockowej, ani elektronicznej muzyki tanecznej.

Pod Windowsem 10 działa lokalnie bez żadnej magii sterowników, ale jest też oprogramowanie, jeśli ktoś chce więcej sztuczek. Cóż, zainstalowałem to i chociaż mamy wiele opcji do dostosowania, jakoś jakość dźwięku wydaje się być odrobinę gorsza. Nie rozumiem dlaczego i właściwie wydaje mi się to niepotrzebne – skrzynka sterownicza w zupełności wystarczy. Virtual 7.1 przynajmniej działa, nieźle: pod tym względem raczej korzystam z Overwatcha, ponieważ z mojego doświadczenia wynika, że ma on najlepszy system dźwiękowy do monitorowania przestrzeni. Oczywiście próbowałem Emix z kilkoma grami – ze względu na jego charakterystykę najlepiej nadaje się do pełnych akcji strzelanek FPS i TPS, a także przejażdżek samochodem (lotnictwo, jazda na motocyklu itp.): poziom adrenaliny można korzystnie podnieść poprzez silny ryk. Z całą resztą niestety radzi sobie słabo. A największym problemem jest to, że w tej kategorii cenowej HyperX Cloud ma być bezkonkurencyjny – tak dopracowana skrzynka sterownicza to za mało.

Czasem mniej znaczy więcej – ta para jest tego dowodem. Infarex M20 to uproszczona mysz, ale doskonale radzi sobie z podstawami. Emix H30 SE chce zrobić duże wrażenie, ale niestety krwawi właśnie tam, gdzie powinien działać najlepiej: podczas odtwarzania dźwięku. Nie opisywałbym tego do końca, bo ocena brzmienia nigdy nie jest obiektywna, ale nie sądzę, żebym beznadziejnie stracił gust.