AOC Agon C27G2ZU – Szybkość to nie wszystko…

Myślę, że prawda, że panele TN są najszybsze, nie jest już prawdą absolutną. Zakrzywiony 27-calowy model z nowej serii G2 firmy AOC ma panel VA i dudni z częstotliwością 240 Hz. Ale może TN jest wciąż lepszy przy tej prędkości? Zastanawiałem się nad tym sporo podczas testowania C27G2ZU.

Parametry techniczne naszego urządzenia do przetwarzania obrazu są z pewnością imponujące: częstotliwość odświeżania 240 Hz budzi respekt, czas reakcji 0,5 ms również brzmi świetnie, a dla tak szybkiego wyświetlacza bezpośrednio oczekuje się certyfikatu FreeSync Premium – a tryb G-Sync Kompatybilny jest nie ma w tym przeszkody. Rozdzielczość Full HD z bliska przy tym rozmiarze wygląda na lekko pikselowaną, ale absolutnie nie przeszkadza to. Malucha możemy nakarmić poprzez dwa wejścia HDMI 2.0 i jedno DisplayPort 1.2, a jako dodatek dostajemy czteroportowy hub USB 3.0 z podstawowym „nagłośnieniem” o mocy 2 W. Hm, gdzie właściwie podział się zwykły, rozkładany, wysuwany uchwyt na słuchawki? To musiało zostać pominięte… Może nie można było tego rozwiązać ze względu na zakrzywioną konstrukcję? Ale to powinien być nasz największy problem! Ergonomia jest dobra, o ile nie chcemy korzystać z portów USB: niestety ze względu na konstrukcję możemy na ślepo macać tył monitora… Kajak, nie rozumiem – czy tak trudno byłoby to zrobić? wbudować w podstawę gniazda przeznaczone do tak częstego użytkowania? USB i słuchawki – jest duża szansa, że zwykły człowiek, gracz, ktokolwiek będzie się z nimi grzebał kilka razy dziennie: dlaczego nie można ich zapakować w dostępne, łatwe w obsłudze miejsce?

Po włączeniu rzucała się w oczy bardzo ładna kolorystyka – ale to i tak jedna z cech charakterystycznych paneli VA. Oczywiście nie ośmielę się powiedzieć, że jest to całkowicie dokładne, ale konstrukcja na pewno jest przyjemnym widokiem, a nasze możliwości ustawień nie są wąskie. Ups, co to jest w menu? Kolor HDR? Ale wtedy na pudełku byłoby logo FreeSync Premium Pro… Niestety, nie ma prawdziwego HDR (ani Windows, ani PS4 nie widziały ekranu jako obsługującego HDR), są to po prostu dodatkowe, gotowe ustawienia trybów kolorów i obrazu. No dalej, nie nazywaj tego HDR, jeśli tak nie jest! Jakość obrazu w Resident Evil 2 jest pierwszą ok. Zwykle testuję go fragmentami trwającymi od kwadransa do pół godziny, bo tutaj doskonale widać, czy w elektronice monitora jest coś brzydkiego: C27G2ZU spisał się dobrze. Praktycznie nie ma przejścia w paski ani w kratkę, a także dobrze radzi sobie ze zmianami temperatury barwowej. Jak na razie jesteśmy szczęśliwi, Vincent.

Aby skorzystać z częstotliwości 240 Hz, potrzebujesz maszyny Bitang – i oczywiście gry, która może korzystać z tej prędkości. Na szczęście Overwatch na moim komputerze potrafi osiągnąć prędkość w okolicach 200-220 kl/s, jednak tutaj coś zaczęło wyglądać podejrzanie: jakby obraz się ciągnął… A małe UFO z pewnością potwierdziło moje przypuszczenia: panel strasznie się dusił. Do tego stopnia, że na PS4, jeśli poruszam się z białą ramką na ciemnoniebieskim tle, ślad klatki pozostaje prawie tam, gdzie był chwilę przed przełączeniem/przesunięciem – mimo że to tylko 60 Hz. Nieważne jak bawiłem się z ustawieniem Overdrive, nie mogłem pozbyć się zjawiska.

Mam problem z oceną… Nieważne, w zasadzie nowy zakrzywiony monitor G2 27″ nie spisał się źle, ale oczywiście nie zżera tak gorącej owsianki. 240 Hz to prędkość, z którą należy się liczyć – ale czy na pewno jest ona konieczna? Może dla e-sportowców, ale nie sądzę, że mogą wiele zdziałać w porównaniu z wyświetlaczem 144 Hz – przeciętny gracz na pewno nie odniesie korzyści (lub tylko minimalnie) z dodatkowego herca. Niestety ma to swoją cenę: pomimo dobrej jakości obrazu, jeśli wyświetlany obiekt jest nieruchomy lub porusza się powoli, klarowność szybkiego ruchu jest niestety zniszczona przez bardzo brzydkie duchy. Ci, którzy potrafią z tym żyć, mogą kupić AOC C27G2ZU w rozsądnej cenie – ci, którzy nie mogą, z pewnością znajdą równie doskonały i szybki monitor AOC, który nie ma tego problemu.