Test monitora AOC Agon AG274QG – Prawie idealny?

„No cóż, przestań!” – nasz kontakt z AOC był w stanie zacytować wilka z klasycznej rosyjskiej kreskówki o tym samym tytule, kiedy przeczytał mój test najnowszego, błyskawicznego monitora. „W takim razie dam ci monitor 240 Hz, któremu też nie będziesz mógł odmówić!” – mógł kontynuować do siebie i podążał za nim myślą: kurier podarował mi monitor z kodem modelu AG274QG na chrzest. I wtedy od razu się zdziwiłem: samo pudełko było niezwykle ciężkie.

Po rozpakowaniu i złożeniu ten (nie taki) maluch leżał rozciągnięty na biurku: panel o średnicy 27 cali oparty na technologii IPS, częstotliwość odświeżania 240 Hz, DisplayHDR 600, G-Sync Ultimate, obsługa NVIDIA Reflex Analyzer, 102% – pokrycie przestrzeni barwnej DCI-P3, 4 porty USB, oprócz wbudowanych głośników, wyjścia słuchawkowego i wejścia mikrofonowego – i to, co lubię: ramię słuchawek. W pudełku ukryta została także ramka zacieniająca, co tylko dodatkowo potwierdza, że wyświetlacz ten rzeczywiście w pełni nadaje się do użytku profesjonalnego. Dostajemy też niewielki przewodowy pilot umożliwiający przełączanie pomiędzy trzema zapisanymi profilami za naciśnięciem przycisku – szkoda, że menu nie można stąd sterować. Całość dopełnia działko fotonowe RGB z tyłu oraz logo (dwa rodzaje) wyświetlane na stole. Swoją drogą oświetlenie tu i ówdzie, biorąc pod uwagę dzisiejszy próg bodźca, wygląda gustownie, chiller można wyłączyć – widelec sam w sobie zrobił się natomiast dość duży. Jest masywny, ale zajmuje dużo miejsca.

Oczywiście straszna prędkość jest bezwartościowa, jeśli jakość obrazu jest pogorszona – tutaj nie ma co do tego wątpliwości, małe UFO leci na ekranie krystalicznie wyraźnie. Podzieliłem swój test Overwatch 2 na dwie części, jeśli NVIDIA Reflex Analyzer był już dostępny. Najpierw obniżyłem grafikę do 240 fps za pomocą GeForce Experience, następnie w trakcie gry przyglądałem się, jak rozwija się monitor i opóźnienia całego mojego systemu zgodnie z tym, a następnie sprawdziłem to samo z ustawieniami, które Doświadczenie uważałem za optymalne (gra działała z szybkością ok. 120 fps).

Nigdy nie ukrywałem, że nie widzę większego sensu w schodzeniu powyżej 144-165-170 Hz, bo daje to minimalną przewagę, jeśli w ogóle ją poczujesz – w zamian zajmuje to dużo ciężkiej pracy, aby wyprodukować tak wiele klatek w takim tempie. Oczywiście wszystko to było jedynie odczuciem i praktycznym doświadczeniem, a nie solidną opinią popartą faktami naukowymi. Cóż, przy 240 fps sam ekran miał 2,2 ms opóźnienia, a cały mój system miał 22; natomiast przy 120 kl./s wartości te wynosiły 9–10 i 28–28,5 ms. Z mojego odczytu wynika, że ok. Za przewagę 6 ms zapłaciłem dość znaczącym kompromisem w kwestii jakości obrazu: w moim przypadku oprócz ustawienia wszystkiego na niskie wartości, przeskalowałem nawet rozdzielczość do 75% – w efekcie obraz był stale lekko rozmyte. Przy 120 fps większość opcji graficznych ustawiona była na wysokim, ewentualnie ultra poziomie, no i oczywiście wszelkie obliczenia i wyświetlacze wykonano w natywnej rozdzielczości – dzięki temu obraz przez cały czas był idealnie ostry, a panel potrafił pokazać swoje możliwości znacznie lepiej (oczywiście pomijając prędkość).

Resident Evil 2 tylko jeszcze bardziej uwypuklił kolory i mocne strony elektroniki. Nie ma śladu pasm, a zmiana temperatury barwowej ciepło-zimna następuje z dokładnie taką intensywnością, o jakiej marzyli artyści Capcomu. Jeśli chodzi o ciemność – cóż, AG274QG radzi sobie niemal na poziomie OLED-ów. Jeśli chodzi o kompatybilność z konsolami: moja PlayStation 5 była w stanie obsłużyć ją przy częstotliwości 120 Hz, choć niestety VRR zostało pominięte (hura!) ze względu na HDMI 2.0.

Po shake’u zbiorczym powinien nastąpić ten, który był mniej popularny. Właściwie to ergonomia jest tym, co mnie zrzędzi i nic konkretnego nowego nie mogę napisać. Umiejscowienie portów USB to jedna z moich największych zmartwień, ponieważ dość trudno jest podłączyć cokolwiek na ślepo. Rozumiem, że w zasadzie marzyli tutaj o rzeczach ze stałymi połączeniami, ale jeden czy dwa porty można było przenieść w łatwiejsze w zarządzaniu miejsce dla pendrive’ów i słuchawek USB. A jeśli są to słuchawki: ich gniazda mogłyby również zostać umieszczone w bardziej znośnym miejscu, z tego samego powodu. Można to zrobić dobrze, wtedy już to robiono, ale teraz pozostaje tajemnicą, dlaczego to nie działa. W każdym razie chciałbym zauważyć, że podeszwa może również stwarzać możliwości, nawet jeśli jej wdrożenie może być trudne technicznie.

No cóż, AOC udało się zaimponować monitorem Agon AG274QG, ale nie ze względu na częstotliwość 240 Hz… 😀 Oczywiście to model flagowy, a jego cena jest do tego proporcjonalna – ale naprawdę daje dużo jak na ten nieskromny kwota (około 400 000 HUF). To samo z panelem 144 Hz i HDMI 2.1 mogłoby być praktycznie idealne. 😉

Prezentowany produkt został dostarczony przez firmę AOC.