Hercules DJControl Starlight – Kochanie, konsola DJ-a nie działa!

Zastanawiam się, co jeszcze wystarczy, aby człowiek zakręcił dobrym setem, redukując w ten sposób i czyniąc kontroler DJ-ski przenośnym? Według Herculesa odpowiedzią jest Starlight: ultrakompaktowe urządzenie, które ma mniej funkcji niż, powiedzmy, Inpulse 300 czy 500, ale za to jest kompaktowe i lekkie – i nadal można z nim miksować. Ale jak? Z jakimi kompromisami wiąże się ta przenośność?

Muszę przyznać, że na początku byłem trochę nieufny wobec Starlight, bo ciężko mi było sobie wyobrazić, jak dobrze sprawdzi się w rękach mniej rutynowego i doświadczonego disc jockeya. Nie byłem ani trochę zaskoczony, gdy po pewnym czasie się do niej przyzwyczaiłem i stwierdziłem, że jej mała klawiatura działa świetnie – mimo że jest tak szeroka jak laptop 14″… Zobaczmy więc, co zostało z tego małego przedmiotu!

Możemy operować dwoma deckami, przy stosunkowo dużym suwaku tempa w stosunku do gabarytów rzeczy – który klika w pozycji środkowej. Ech, tego brakuje większym braciom Inpulse… Chociaż dwa kółka jog są maleńkie, nadal mają odpowiedni rozmiar do użycia, a poza tym są wrażliwe na dotyk: po pewnym przyzwyczajeniu się i ćwiczeniu można nimi drapać bardzo dobrze. Trzeba jednak uważać podczas dopasowywania beatów, bo suwak tempa można dość łatwo przesunąć. Poniżej znajdują się zwykłe przyciski synchronizacji, cue i odtwarzania/pauzy. Dostajemy cztery przyciski z czterema trybami: hotcue, pętla, efekty i sampler. Mamy oddzielną regulację głośności głównej i słuchawek i co było genialnym posunięciem Francuzów: zamiast suwaka głośności na decku znalazł się tu potencjometr, co pozwoliło zaoszczędzić sporo miejsca. Kolejnym świetnym rozwiązaniem jest łączona kontrola tonów niskich i filtr tonów: główna zasada jest oczywiście taka, że dwa basy nie mogą brzmieć w tym samym czasie, więc możliwości regulacji tonów średnich i wysokich nie brakuje (lub rozsądny kompromis ), podczas gdy filtr pozostaje ważnym narzędziem (do tego potencjometru w Djuced można dodać nawet cztery kontrolowane efekty). A na dole niezastąpiony crossfader. W tym przypadku oświetlenie RGB na dole gadżetu nie jest funkcją dla graczy, ale bardzo przydatnym quasi-dodatkiem zastępującym Przewodnik po Beatmatch, który można znaleźć w jego starszych braciach. Posiada kilka trybów w ramach Serato: może migać na niebiesko w przypadku uderzenia i na czerwono w przypadku uderzenia, zapalać się w zależności od poziomu głośności głównej i podążać za kolorystyką przebiegu utworu – miganie na niebiesko-czerwono dla uderzenia działało najlepiej w przypadku dla mnie jest to cenna pomoc przy miksowaniu. W Djuced wydawało mi się, że można było wybrać tylko tryb fali kolorów…

To dobrze przemyślana konstrukcja – w zasadzie nadal trochę boleśnie brakuje elementów sterujących potrzebnych do wczytania utworów, ale nie jest to też jakaś wielka tragedia. Zysku też nie ma, więc jesteśmy zdani na łaskę użytego oprogramowania, aby sygnał wyjściowy nie był zniekształcony – to nie jest duży problem, jest to dla mnie po prostu trochę dziwne. Można go podłączyć do urządzenia za pomocą kabla mini-USB i odtwarzać dźwięk poprzez gniazdo jack 3,5 mm po obu stronach. Jeśli chodzi o oprogramowanie, dostępna jest zwykła seria Hercules: Djuced jest podstawą, a mapowanie MIDI jest dostępne dla Traktor, Virtual DJ i Djay Pró. Serato również jest licencjonowane, więc korzystanie z Serato Lite jest rzeczą oczywistą, co ładnie pokrywa możliwości sprzętu (więc nie ma żadnych niewykorzystanych funkcji – w przeciwieństwie do Inpulse 500), ale mam wrażenie, że usługi samego Serato Lite są trochę niekompletne, w porównaniu do Djucede, nawet w przypadku tak bardzo podstawowego kontrolera: nie ma możliwości nagrania naszego programu z programu, a przy analizie utworów nie ujawnia się ton – jednak jest integracja Tidal, więc jest łatwiej zacząć, jeśli Twoja kolekcja muzyki jest ograniczona. Djuced ma jednak wbudowaną sekcję filmów instruktażowych… Cena Serato Pro jest taka sama, z tym kontrolerem nie jest tego warta. OK, będzie nagrywanie i wyświetlanie tonów, ale ze względu na inne dodatkowe funkcje trzeba dużo używać myszy, co nie jest zbyt zabawne. A jeśli chodzi o urządzenia mobilne, najlepiej polecamy je na iOS z zestawem aparatu i aplikacją Djay Pro (no cóż, z przenośnym głośnikiem obok słuchawek) – przed moimi oczami pojawił się na żywo Tony Hawk Pro Skater i/lub Dave Mirra Freestyle BMX oko na pobliską promenadę, gdzie DJ gra na żywo to, dla czego połączyliśmy siły przed ekranem… 😀

Ze względu na swoją taniość ciekawym pytaniem jest, jak polecany jest Starlight dla początkujących? Sam producent uważa, że tak, gdyż stworzył Starter Pack, w którym oprócz Starlight znajduje się także para głośników DJMonitor 32 i słuchawki M40.2. Nie jestem jednak przekonany, czy warto od tego zaczynać: wkrótce to nie wystarczy. Doskonale sprawdzi się jednak jako kontroler quasi-wtórny, czyli jako kontroler zapasowy, podróżny czy podstawowy, właśnie ze względu na swoje niewielkie rozmiary – a jego ograniczenia potrafią nawet zwiększyć kreatywność bardziej doświadczonych disc jockeyów (wciąż uważam się za początkującego , ale fakt, że dostępne są tutaj tylko efekty „przycisków”, dał pomysły).

Rekomendacja artykułu

Hercules DJControl Inpulse 500 – przybył starszy brat

Przejście do świata dorosłych?

Konkurencji nie ma zbyt dużej: znam tylko dwie wersje Numarka DJ2Go2 (oprócz podstawowej jest też wersja Touch, która ma już czułą na dotyk tarczę jog). W porównaniu z nim Starlight wygrywa z łatwością. Choć utwory można tam załadować z kontrolera, to jednak nie ma efektów ani korektora, co jest dość bolesnym mankamentem. Dlatego mój osąd został odpowiednio sformułowany: możemy szanować Hercules DJControl Starlight jako świetnego kontrolera DJ-skiego, ale tak naprawdę może on rozwijać się tylko w bardziej doświadczonych rękach. Myślę, że początkującym lepiej będzie, jeśli zdecydują się na któryś z modeli Inpulse, nawet jeśli są droższe.

Egzemplarz testowy pochodzi od Herkulesa.